عسل های طبیعی، سالم و خام که دارای میزان فروکتوز بالاتری باشند. انتخاب بهتری برای بیماران دیابتی هستند. طبیعی به این معنا که حاصل فرآوری شهد گل ها توسط زنبورعسل و بدون هیچ گونه تغذیه با شربت ها، اعم از شربت شکر و یا شربت فروکتوز باشد.
سالم یعنی عاری از هر گونه بقایای شیمیایی اعم از سم و نهاده های شیمیایی، خام یعنی بدون هیچ گونه فرآیند حرارتی، پاستوریزاسیون و فیلتراسیون که منجر به کاهش خواص عسل گردد. عسل هایی که این سه ویژگی را داشته و ترجیحا دارای فروکتوز و با نسبت فوکتوز به گلوکوز بیشتری باشند، شاخص گلیسمی پایین تری دارند وقند خون را به میزان کمتری افزایش می دهند .در نتیجه انتخاب بهتری برای بیماران دیابتی هستند.
در بین عمه عسل های تولیدی در ایران عسل های تک گیاه : اقاقیا، کنار ، قنقال و آویشن و عسل های چندگیاه کوهستان به طور معمول میزان فروکتوز بالاتر و شاخص گلیسمی پایین تری دارند. بیماران دیابتی که توسط پزشک از مصرف عسل منع نشده باشند، با اولویت این عسل ها می توانند روزانه حداکثر دو قاشق غذا خوری عسل مصرف نمایند که البته در این شرایط بایستی مصرف سایر شیرین کننده ها اعم از قند و شکر و نبات به حداقل برسد تا در بلند مدت تأثیرات مقبت عسل بر قند خون و سلامت عمومی بیماران دیابتی محرز گردد.
